Mathieu, bogaty, sześćdziesięcioletni Francuz, opuszcza Sewillę ogarnięty paniką z powodu zamachów terrorystycznych i wsiada do pociągu, by wrócić do Paryża. Z peronu macha do niego ładna, choć nieco posiniaczona dziewczyna. Mathieu otwiera okno i wylewa jej na głowę wiadro wody dostarczone mu na życzenie przez konduktora. Zdumionym współpasażerom oznajmia po chwili: "Lepiej oblać wodą niż zabić", po czym wyjaśnia dokładniej szczegóły swojego postępowania...

Mathieu, mężczyzna w wieku podeszłym zakochuje sie bez pamięci w młodziutkiej Conchicie. Ona obiecuje mu dozgonną miłość, ale tylko tą duchową. Nie chce mu się w pełni oddać, ponieważ obawia sie, że wtedy on przestanie ją już kochać.
Film nie jest jednak klasyczną opowieścią o miłości. Uwrażliwia bardziej na siłę pożądania i na zgubne jej skutki.

Mathieu (Fernando Ray), bogaty francuski dżentelmen w średnim wieku żywi namiętne uczucie do 20-letniej pokojówki Conchity (Carole Bauquet), która zawsze sprawę uczuć pozostawia w niepewności, wodząc za nos tak długo jak się da. 

Opuszczając Sewillę ogarniętą popłochem z powodu terrorystycznych zamachów Mathieu wsiada do pociągu, by udać się do Paryża. Z peronu macha do niego dziewczyna, ale on wylewa jej na głowę wiadro wody dostarczone przez konduktora. Zaintrygowanym współpasażerom wyjaśnia motywy swego postępowania snując fascynującą opowieść.

Mathieu, bogaty, sześćdziesięcioletni Francuz, opuszcza Sewillę ogarnięty paniką z powodu zamachów terrorystycznych i wsiada do pociągu, by wrócić do Paryża. W pewnej chwili wylewa wiadro wody na głowę pozdrawiającej go młodej dziewczyny. Podczas jazdy wyjaśnia współpasażerom swoje zachowanie snując fascynującą opowieść o swojej wielkiej i niespełnionej miłości do 20-letniej Conchity, dziewczyny z dworca.